Na terenie Nadleśnictwa Narol znajdują się dwa Parki Krajobrazowe:

Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej

Powołano go 26 czerwca 1988 r. w celu zachowania walorów przyrodniczych, krajobrazowych, wypoczynkowych oraz kulturowo - historycznych środowiska na terenie dwóch województw: lubelskiego i podkarpackiego.

Ogólna powierzchnia Parku wynosi 28895 ha, z czego na terenie województwa podkarpackiego (w powiecie lubaczowskim, gminach Narol i Cieszanów) - 7590 ha, zaś na terenie województwa lubelskiego (w powiecie biłgorajskim, gminach Aleksandrów, Józefów, Łukowa, Obsza oraz w powiecie tomaszowskim, gmina Susiec) - 21305 ha.

Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej w województwie podkarpackim obejmuje północno - zachodnią część Nadleśnictwa Narol o łącznej powierzchni 5 882 ha.

Omawiany Park obejmuje zwarty kompleks leśny zwany Puszczą Solską.

Lasy stanowią 85% jego powierzchni, z czego lasy Nadleśnictwa Narol zajmują około 21% powierzchni leśnej i ok. 26% jego powierzchni całkowitej. 

Dominującym powierzchniowo gatunkiem jest sosna (ok. 87%), mniejsze znaczenie mają inne gatunki jak: olsza czarna ok. 2%, buk ok. 2%, dąb ok. 2%, świerk około 1%. Jeden z ciekawszych fragmentów lasów bukowych o wysokim stopniu naturalności na terenie Nadleśnictwa Narol został objęty ochroną rezerwatową. Jest to rezerwat ,,Bukowy Las" obejmujący pozostałości kompleksu lasów bukowych charakterystycznych dla Roztocza.

Teren Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej, to obszar gdzie znalazły odpowiednie dla siebie warunki rzadkie i chronione rośliny, m.in. mącznica lekarska, rosiczka okrągłolistna, rosiczka pośrednia, grzybienie białe, kruszczyk szerokolistny, podkolan biały i zielony, widłak jałowcowaty i goździsty.

Obszar Parku leży na styku Kotliny Sandomierskiej i Roztocza, co zwiększa atrakcyjność tego terenu. Wody powierzchniowe całego Parku należą do zlewni rzeki Tanew, która przepływając przez Roztocze tworzy szereg niewielkich wodospadów, zwanych „szumami" lub „szypotami".

Obszar Parku obejmuje głównie tereny leśne, dlatego też nie występuje tu zbyt wiele obiektów kultury materialnej. Są to, m.in. pomnik poległych w boju pod Kobylanką  w 1863 r., mogiła z okresu powstania styczniowego, obelisk upamiętniający miejsce wymordowania mieszkańców wsi Huta Różaniecka przez Niemców, młyn, zapora oraz elektrownia wodna wybudowana w 1936 r. przez ówczesnego właściciela ziemskiego. Atrakcyjność terenu podnoszą liczne stawy rybne oraz niezwykle malownicze doliny Pauczy  i Różańca, uznane jako drzewostany cenne przyrodniczo.

Południoworoztoczański Park Krajobrazowy

Utworzony został 8 sierpnia 1989 r. w celu ochrony cennych walorów przyrodniczych, krajobrazowych, wypoczynkowych i kulturowo-historycznych przed nasilającą się antropopresją, czyli negatywnym wpływem działalności człowieka na środowisko naturalne, powodującym zaburzenia funkcjonowania ekosystemów. 

Powierzchnia całkowita tego Parku wynosi 20816 ha, z czego na terenie województwa podkarpackiego 16797 ha (ok. 80%) i lubelskiego 4019 ha (ok. 20%).

Południoworoztoczański Park Krajobrazowy obejmuje południowo-wschodnią część obrębu Narol o powierzchni 3110 ha.

Omawiany Park zajmuje najbardziej wysunięty na południowy - wschód w granicach Polski fragment Roztocza. Największym jego bogactwem są zwarte kompleksy leśne pokrywające około 64% powierzchni Parku. Lasy Nadleśnictwa stanowią 21% powierzchni leśnej i 15% powierzchni całkowitej. Dominującym siedliskiem jest bór sosnowy, ale spory udział mają też lasy mieszane, w tym las mieszany wyżynny. Dominującym powierzchniowo gatunkiem jest sosna około 85%, mniejsze znaczenie posiadają inne gatunki jak: olsza czarna około 2%, buk około 2%, dąb około 2%, jodła około 2%.

Najcenniejsze fragmenty Parku zastały objęte ochroną rezerwatową w ramach rezerwatu florystycznego ,,Sołokija" (grunty poza Lasami Państwowymi) i torfowiskowego ,,Źródła Tanwi".

Teren Parku charakteryzuje się urozmaiconą rzeźbą terenu, a co za tym idzie dużą zmiennością lokalnosiedliskową, dlatego też występuje tu szereg ciekawych i chronionych roślin, np. rosiczka okrągłolistna, powojnik prosty, widłak wroniec, pomocnik baldaszkowy, goryczka wąskolistna, orlik pospolity, kłokoczka południowa.

Na terenie Parku znalazły doskonałe warunki bytowania również zwierzęta. 

Z najciekawszych wymienić należy: orlika krzykliwego, trzmielojada, błotniaka stawowego, puszczyka uralskiego, puchacza, wilka i bobra.

Na obszarze tym występują też obiekty kultury materialnej, np. cmentarze wojenne, umocnienia z okresu II wojny światowej (tzw. linia Mołotowa), przydrożne krzyże, ruiny klasztoru Bazylianów, drewniana kapliczka ,,na wodzie" Matki Bożej w Nowinach Horynieckich.