Sieć obszarów Natura 2000 obejmuje:

1. obszary specjalnej ochrony ptaków,

2. specjalne obszary ochrony siedlisk,

3. obszary mające znaczenie dla Wspólnoty.

Obszary Natura 2000 w Nadleśnictwie Narol:

Obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO):

1. Puszcza Solska (kod PLB 060008) - całkowita pow. obszaru wynosi 79349,10 ha, przy czym większa część leży w województwie lubelskim – 67909,20 ha (ok. 85,5%), natomiast reszta w województwie podkarpackim – 11439,9 ha (ok.14,5%) 

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa leży 11062,94 ha, a 7814,53 ha stanowią grunty Nadleśnictwa.

Obszar ten został powołany dla ochrony populacji lęgowych gatunków ptaków zagrożonych w skali europejskiej oraz ich siedlisk w nie pogorszonym stanie.                      

Puszcza Solska (wraz z Lasami Biłgorajskimi i Janowskimi) stanowi biotop 202 gatunków ptaków, w tym 155 lęgowych i prawdopodobnie lęgowych. Trzy gatunki są zagrożone w skali globalnej: podgorzałka, derkacz, wodniczka, a jeden na granicy zagrożenia: bielik. Spośród awifauny puszczańskiej 107 gatunków ptaków wymienionych jest w Załączniku I do Dyrektywy Ptasiej. Najbardziej interesujące i najrzadsze z nich to: bąk, bączek, trzmielojad, kania czarna, bielik, gadożer, błotniak łąkowy, orlik krzykliwy, kobuz, jarząbek, cietrzew, głuszec, przepiórka, derkacz, kszyk, siniak, płomykówka, puchacz, puszczyk uralski, włochatka, kraska, dzięcioł zielonosiwy.

Obejmuje rozległy kompleks leśny położony w strefie kontaktu Roztocza i Kotliny Sandomierskiej, przecięty licznymi dolinami rzecznymi. Przełamujące się przez krawędź Roztocza rzeki tworzą sieć niewielkich wodospadów zwanych szumami, o dużej atrakcyjności krajobrazowej. Dominują tu bory sosnowe od suchego i świeżego poprzez wilgotny do bagiennego. Znaczna część drzewostanów to stosunkowo młode monokultury sosnowe. Bardzo liczne tereny bagienno-torfowiskowe w południowej i zachodniej części ostoi decydują o dużej wartości przyrodniczej tego obszaru. Ostoja obejmuje ponadto duży kompleks stawów rybnych w rejonie Rudy Różanieckiej.

2. Roztocze (kod PLB 060012) - całkowita pow. obszaru wynosi 103503,30 ha, przy czym większa część leży w województwie lubelskim – 81705,30 ha (ok. 79%), natomiast reszta w województwie podkarpackim – 21798 ha (ok.21%) 

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa leży 11221,31 ha, a 4186,93 ha stanowią grunty Nadleśnictwa. Obszar ten został powołany w celu ochrony populacji dziko występujących ptaków oraz ich siedlisk w nie pogorszonym stanie. 

Ostoja jest jednym z najważniejszych w skali kraju lęgowisk dla: bociana czarnego, trzmielojada, orlika krzykliwego, derkacza, zielonki, puszczyka uralskiego, dzięcioła zielonosiwego, dzięcioła czarnego, dzięcioła białogrzbietego, muchołówki małej

i muchołówki białoszyjej. Na Roztoczu w okresie lęgowym stwierdzono 12 gatunków ptaków wymienionych w Załączniku I do Dyrektywy Ptasiej. Ogólna liczba stwierdzonych gatunków wynosi 246, w tym 156 lęgowych i prawdopodobnie lęgowych. Do najciekawszych należą: bąk, bocian czarny, trzmielojad, orlik krzykliwy, puchacz, puszczyk uralski, dzięcioł białogrzbiety, świergotek polny.

Jest to rozległy obszar obejmujący lasy Zwierzyniecko-Kosobudzkie oraz całe Roztocze Środkowe i Południowe. Roztocze to pas łagodnych wzniesień ciągnących się z północnego zachodu na południowy wschód.

Około 70% pow. stanowią lasy, między którymi występują wąskie pasy pól uprawnych oraz wsie i niewielkie miasta. Znaczna część lasów ma charakter zbliżony do naturalnego. Dominują tu bory sosnowe  z dużym udziałem borów jodłowych i buczyny karpackiej. Główną rzeką jest Wieprz, natomiast sieć wód powierzchniowych jest stosunkowo uboga.

Z południowych stoków Roztocza spływają w kierunku Kotliny Sandomierskiej rzeki Tanew, Sopot i Szum. 

Specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO):

1. Uroczyska Puszczy Solskiej (kod PLH 060034) - całkowita pow. obszaru wynosi 34671,50 ha, z czego w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa leży 3668,13 ha, a 3223,06 ha stanowią grunty Nadleśnictwa.

Uroczyska znalazły się w projekcie ze względu na występowanie 1 gatunku rośliny, 18 gatunków zwierząt i 16 typów siedlisk przyrodniczych, zagrożonych w skali europejskiej, które zajmują łącznie 14200 ha. Większość siedlisk związanych jest z lasami sosnowymi, wśród których wyróżniają się piaszczyste wydmy, u podnóża których wytworzyły się w bezodpływowych zagłębieniach torfowiska oraz naturalne zbiorniki wodne. 

Ostoja jest jednym z najważniejszych w Polsce obszarów ważnych dla ochrony torfowisk wysokich oraz borów i lasów bagiennych. Bory bagienne oraz torfowiska wysokie                         i przejściowe wyróżniają się rangą priorytetową zarówno w kontekście wartości przyrodniczej jak również potrzeb ochrony. Występują tu również siedliska borów jodłowych, łęgów ze specyficzną roślinnością podwodną oraz siedliska podmokłych łąk trzęślicowych.

2. Uroczyska Roztocza Wschodniego (kod PLH 060093) - całkowita pow. obszaru wynosi 5810,00 ha, z czego w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa leży 561,06  ha, a 510,93 ha stanowią grunty Nadleśnictwa.

Obszar te obejmuje największe zwarte partie lasów Roztocza Wschodniego na pograniczu polsko-ukraińskim. Cechuje się urozmaiconą rzeźbą terenu z najwyższymi wzniesieniami na Roztoczu oraz głębokimi wąwozami. 

Przedmiotem ochrony w ostoi są siedliska przyrodnicze, głównie z doskonale zachowanymi drzewostanami bukowymi, zagrożone w skali europejskiej. Spośród innych typów siedlisk występują tu łęgi oraz bardzo rzadkie bory chrobotkowe, niewielkie płaty kwaśnych buczyn, płat torfowiska zasadowego i wilgotne łąki użytkowane ekstensywnie oraz zwierzęta, zwłaszcza wilk i ryś..

Obszar ten ma również duże znaczenie historyczne, ze względu na dużą ilością bunkrów z czasów okupacji.

Cała ostoja znajduje się w granicach ostoi ptasiej Roztocze i Południoworoztoczańskiego Parku Krajobrazowego.

3. Horyniec (kod PLH 060017) - całkowita pow. obszaru wynosi 11633,00 ha, z czego w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa leży 2547,66 ha a 2012,68 ha stanowią grunty Nadleśnictwa. 

Obszar leży na pograniczu Płaskowyżu Tarnogrodzkiego i wyżyny Roztocza Wschodniego w wąskiej dolinie Kotliny Sandomierskiej, otwierającej się ku zachodowi. 

Stwierdzono tu występowanie 5 typów siedlisk przyrodniczych oraz 4 gatunki ssaków.W obrębie obszaru znajduje się system schronów bojowych powstałych w okresie II wojny światowej tzw. Linia Mołotowa oraz jaskinie, największa z nich nazwana Jaskinią Diabelską ma 19 m długości.

Do najcenniejszych walorów turystycznych z zabytków kultury materialnej należy kościół z 1758 roku wraz z zespołem klasztornym OO. Franciszkanów w Horyńcu. 

4. Minokąt (kod PLH 060089) - całkowita pow. obszaru wynosi 177,90 ha, znaczna część obszaru leży w województwie podkarpackim 144,31 ha (całość obszaru znajduje się w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Narol), reszta w lubelskim 33,59 ha. W zarządzie Nadleśnictwa Narol znajduje się 143,18 ha obszaru. 

Położony jest na Roztoczu Wschodnim w obrębie obniżenia, znajdującego się pomiędzy wzgórzami kredowymi, które wypełnione jest zwydmionymi piaskami. Pomiędzy wydmą, a wzgórzami w zagłębieniach bezodpływowych utworzyły się zbiorniki wodne.

Wzgórza kredowe porasta grąd oraz grąd z jodłą, a w niższych partiach  wykształciły się bory jodłowe. Występują tu dobrze zachowane torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą, torfowiska przejściowe, z okalającymi je borami bagiennymi oraz naturalne eutroficzne zbiorniki wodne z licznym występowaniem zalotki większej. O dobrym stanie torfowisk świadczy występowanie bardzo rzadkiego gatunku ważki – miedziopiersi arktycznej.